BZV | Hoe de brievenaflevering de brillenaflevering werd (en oké: ook de patataflevering)

Om de aandacht van de boeren te krijgen, doen mensen die een door Yvon Jaspers georkestreerd amoureus gebeuren met een boer ambiëren in de laatste seizoenen veel meer dan een simpel briefje schrijven. Halve plakboeken passeren de revue. Boekwerken zo dik als de bijbel passeren het sorteercentrum bij PostNL, om vervolgens in het busje van postbode Yvon te belanden.

Gezien de recente ontwikkelingen zou je dus verwachten dat we in de brievenaflevering van gisteren vrolijk in elkaar gefröbelde collages van dames in een stikstofbad te zien zouden krijgen. Zo ver ging het niet, maar er waren tussen de patat etende boeren wel beelden te zien van burgers die hun ontluikende liefde voor een boerin op muziek hadden gezet. En er was een bril.

Slagschip op sterkte

Toen ik 'm zag, was ik meteen verkocht. Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen idee heb hoe ze heette en voor wie ze haar bril had opgezet - je telefoon wil toch ook wat aandacht tijdens zo'n aflevering van Boer Zoekt Vrouw. Maar op het moment dat tussen de patat-eet-shots dit slagschip op sterkte het beeld kwam binnenzeilen was ik er meteen weer bij. Weg telefoon, volop aandacht voor dit staaltje hedendaagse kunst.

Ik heb het beeld op pauze gezet en er eens heel goed naar gekeken. Het was dat ding van Prins Bernhard junior, maar dan met veel meer gratie. Twee joekels van glazen met montuur eromheen die in de jaren '70 nog gewoon dienst deden als tv, afgemaakt met de finishing touch: een sierlijk miniatuur van de staf van Sinterklaas als brillenpootjes. Het enige wat hier nog overheen kan, is een bril met kleine tractorbandjes als montuur en hooivorkjes als pootjes. Ik wacht rustig af wat brillenmevrouw volgende week in petto heeft.