Een liefdesbrief aan... truffelchocoladekruidnoten

Lieve truffelchocoladekruidnoot, 

Wat een lang woord ben jij - in de tijd dat ik je typte had ik ook een zak van je leeg kunnen schranzen, dat is echt waar, en geen literaire overdrijving. Maar jij bent al je 25 letters dubbel en dwars waard, lieve truffelchocoladekruidnoot. Want wat ben jij lekker. Niet helemaal het woord dat je normaal gesproken in een liefdesbrief gebruikt, maar als het over eten, over jou gaat, lieve truffelchococoladekruidnoot, dan mag het. Zoals De Kraaien ooit rapten: ik vind je lekkahhh!

Als ik jou op m'n tong voel dan sidder ik al van genot. Als ik op je bijt ben ik helemaal niet meer te houden. Je zachte laag chocolade met truffel en je heerlijke harde, crunchy noot vermengen zich in mijn mond tot een goddelijke emulsie die uit een sterrenstelsel hier ver vandaan lijken te komen - ach wat zou het mooi zijn, niet het melkwegstelsel, maar het chocoladekruidnotenstelsel. 

Ik slik je door. Even een gevoel van rouw en diepe teleurstelling. Maar dan het besef: er zijn er meer van jou! Veel meer! Een nieuwe graai in de zak om jou heen en het pure geluk is weer daar. Door jou, lieve truffelchococoladepepernoot, want jij bent de perfectie in een half bolletje. Alles klopt aan jou. De truffel. De chocola. De kruidnoot. Een Heilige Drie-eenheid, waarbij de Vader, De Zoon en De Heilige Geest in het niet vallen. In zes dagen schiep God de aarde, op de zevende dag at hij een zak chcocoladetruffelnoten leeg in vijf minuten en plofte gelukzalig op de bank neer. Zo is het gegaan, lieve truffelchococoladepepernoot.

En dan te bedenken dat een niet onbelangrijk deel van jou - de truffel - wordt opgegraven door varkens. Met hun pootjes banen ze zich ongeduldig een weg door de aarde naar de truffel. Ik snap ze wel, lieve truffelchocoladekruidnoot. Zover zou ik ook gaan voor jou. Sterker nog, ik heb het gedaan. De zak was leeg. De winkels waren al dicht. Als een zombie ging ik naar buiten en heb het hele plantsoen in mijn buurt omgeploegd met m'n blote handen. Op zoek naar jou. Want van jou wil je alleen maar meer meer meer. En nog meer. Verslavender dan welke drug ook. 

Ik zie nu alweer op tegen de tijd na Sinterklaas, wanneer je niet meer in de schappen ligt. Wil er niet aan denken. Hoeft ook niet. Je bent er immers nog, lieve truffelchocoladekruidnoot. En dat zal mijn weegschaal weten ook.