Help, ik zeg bijvobbold in plaats van bijvoorbeeld!

Soms klink ik als een alien. Of als een Zweed die zich verslikt in een stukje knäckebröd. Of als een Peruaan die z'n panfluit heeft ingeslikt. Nou ja, raar in ieder geval - sorry als ik hiermee Zweden en Peruanen beledig. Het komt door een woord dat ik niet uitspreek zoals het hoort. Bijvoorbeeld.

Dat hoor je dus zo uit te spreken zoals hierboven staat, opgeknipt in de drie lettergepen bij-voor-beeld. Dat lukt wel als ik het los uitspreek, maar als ik het in een zin zeg dan klink ik als een kleuter - of dus als de eerder gememoreerde alien, Zweed of Peruaan. Ik zeg bijvobbold.

Dat is behoorlijk stom en idioot, maar ik kan er niks aan doen. De bijvobbold floept er in een zin zo uit. Alsof het niet een woord van drie lettergrepen is, maar een woord dat je er in één keer uit moet persen. Een woord met haast. Schrale troost is dat ik zeker niet de enige ben, zo is me opgevallen toen ik eens op de bijvoorbeelds van andere mensen ben gaan letten. Veel meer mensen moffelen het woord er een beetje tussendoor. En veel mensen hebben dat waarschijnlijk niet eens door van zichzelf.

Dus. We gaan het even testen. Nu. Zeg maar hardop de zin 'Ik vind veel websites leuk, bijvoorbeeld die van Upcoming'. En ja, het is even gênant om in je eentje zomaar een zin te zeggen terwijl je iets op je smartphone of laptop zit te lezen - en ja, het wordt nog veel gênanter als je er nu achterkomt dat ook jij een bijvobbold-zegger bent.