Ligt verslaving op de loer? Let op deze signalen

Verslaving is een probleem van alle tijden. Het komt onder alle lagen van de bevolking voor en het ziet er bij iedereen weer anders uit. Soms speelt het bij iemand waarvan je het niet verwacht en waaraan je niks merkt. Misschien kamp je zelf met verslavingsproblematiek of vraag je je wel eens af of een verslaving bij jou op de loer ligt. Belangrijk is om er op tijd bij te zijn en hulp te zoeken.

Waaraan kun je verslaafd zijn?

Verslaving komt voor in verschillende vormen. Je kunt verslaafd raken aan een (verdovend) middel. Dit zijn bijvoorbeeld alcohol, maar ook verschillende soorten drugs zoals cocaïne, Xtc, wiet of medicatie. Ook kun je gokverslaafd zijn, of verslaafd aan seks of gamen. Dan ben je dus niet verslaafd aan een middel, maar meer aan een bepaald gedrag of gevoel. Elke vorm van verslaving kan ernstige vormen aannemen en kan gevaarlijk zijn voor zowel je psychische als lichamelijke gezondheid.

Wat zijn je triggers?

Vaak wordt een verslaving aangewakkerd door een bepaalde trigger. Er hoeft maar iets te gebeuren en je grijpt weer naar die sigaret, pil of duikt achter de computer om te gamen of te gokken. Om een eventuele verslaving te voorkomen of onder controle te krijgen is het ook noodzakelijk om te achterhalen wat voor jou die triggers zijn. Ook de toegankelijkheid van je verslaving speelt een rol. Zo is het aantal gokverslaafden toegenomen sinds de invoering van de kansspelwet. Online gokken werd ineens legaal en daarmee ligt een verslaving sneller op de loer. Het wordt veel makkelijker gemaakt om te gokken en daarmee is de trigger ook groter geworden. Hoe makkelijk jij toegang hebt tot je ‘verleiding’ hoe sneller een verslaving op de loer ligt. Het begint meestal onschuldig. Je neemt een biertje om te ontspannen, maar voor je het weet heb je alcohol nodig om je goed te voelen of te ontsnappen aan de realiteit.

Wanneer spreken we van verslaving?

Wanneer is er dan sprake van een verslaving? Hier is niet een eenduidig antwoord op te geven omdat het per persoon verschilt. Vaak is er sprake van een heel proces, je bent niet van de ene op de andere dag verslaafd. Wel is het zo dat er bij een verslaving sprake is van een onverzadigbare behoefte aan een middel of bepaald gedrag zoals gamen of gokken. Je bent niet meer in staat om zonder dit middel of dit gedrag door het leven te gaan. Dit merk je zowel fysiek als mentaal en de behoefte wordt steeds groter. Je hebt steeds meer middelen nodig om aan je behoefte te voldoen. Wanneer je even zonder komt te zitten krijg je ontwenningsverschijnselen en raak je in paniek. Je bent er de hele dag mee bezig en werkt jezelf steeds verder in de problemen. Veel verslaafden zitten in de schulden omdat ze de behoefte die ze hebben allang niet meer zelf kunnen betalen.

Eerste signalen van verslaving

Misschien heb jij je wel eens afgevraagd of je verslaafd bent. Door jezelf die vraag te stellen heb je wellicht al enig idee dat er sprake is van een probleem. Je merkt dat je steeds meer behoefte hebt aan dat glas wodka, drugs of dat gokspelletje online. Ook kan het zijn dat je je sociaal gezien steeds meer terugtrekt en dat je depressieve gevoelens ervaart. Je bent onrustig en concentreren is moeilijk. Wanneer jouw ´middel´ steeds meer de overhand begint te nemen en controle krijgt over je leven is het tijd om aan de bel te trekken.

Wanneer trek je aan de bel

Een verslaving ziet er bij iedereen anders uit. Maar een verslaafde is zeker niet altijd iemand waarbij zijn of haar hele leven op de kop ligt. Er zijn ook goed functionerende verslaafde waarbij je niet direct doorhebt dat er een probleem speelt. Vaak hebben ze zelf ook niet door dat er sprake is van een probleem of zijn ze in ontkenning. Een belangrijk onderdeel van de oplossing is dat je er zelf klaar voor bent om te stoppen. Wanneer je zelf niet de behoefte voelt om écht te stoppen dan is de kans groot dat je hierin ook niet slaagt of een terugval krijgt. Gelukkig zijn er klinieken gespecialiseerd in allerlei soorten verslavingen die je kunnen begeleiden en helpen. Het kan fijn zijn om met alleen maar lotgenoten in een groepstherapie te werken, zo is er meer herkenning en begrijp je waar iemand anders door heen gaat of is gegaan.