Het moet maar eens gezegd worden: mensen die niet tegen eetgeluiden kunnen zijn allemaal onwijze aanstellers

Het is vandaag de dag van de misofonie. Dat wil zeggen: nóg meer aandacht voor de aanstellers die beweren niet tegen eetgeluiden en andere omgevingsgeluiden te kunnen. En dan is 'niet tegen kunnen' nog zacht uitgedrukt, want dit volk doet alsof de Derde Wereldoorlog is uitgebroken als er iemand een appeltje eet. Ze gaan nog net niet negen jaar lang in een geluidsdichte kelder in Ruinerwold zitten, maar veel scheelt het niet. En omdat niemand het ooit zegt, offer ik me wel op:

Jullie reactie op geluidjes is een beetje overtrokken!

Het ergste is: die overtrokken reactie wordt maatschappelijk geaccepteerd, waardoor er duizenden onschuldige appeleters, pennenklikkers, chipsliefhebbers, neusophalers en andere geluidjesproducenten de dupe zijn. Ze worden als ware Satans neergezet door de verderfelijke misofonisten, terwijl ze zich van geen kwaad bewust zijn. Je durft bijna niet meer in het openbaar te eten. Kijk deze mevrouw eens angstig in haar appel bijten!

Je loopt namelijk de kans dat je keihard wordt ge-eetshamed door zo'n misselijkmakende misofonist. Jij doet lekker een graai in de pepernotenzak, kauwt er een beetje op en hoppa, een soort gillend speenvarken naast je dat zegt dat je normaal moet doen. Want zo is het ook nog eens: de reactie van iemand die een zegt een beetje geluid niet te kunnen handelen bestaat uit zelf heel veel lawaai maken. Luid gegil, schreeuwende verwijten richting degene die nietsvermoedend aan het eten is; de mysofonist doet het gewoon. Niet tegen een beetje geluid van chips in een malende mond kunnen en dan reageren als een levend luchtalarm...

Het is dus vanaf nu klaar met die maatschappelijke acceptatie van het gezeik van misofonisten. Als er in de toekomst nog eens iemand begint te piepen wanneer je een beetje geluid maakt tijdens het eten, dan voeg je diegen toe dat hij/zij zich niet zo moet aanstellen, en dat er veel ergere dingen op de wereld zijn - zoals de ranzige geur van mandarijnen en dat die nog steeds in treincoupés worden gegeten. Nadat je dat hebt gezegd, kauw je verder op hetgeen je aan het eten bent, maar dan vlak naast het oor van de misofonist. Als dat niet binnen een jaar helpt, dan richten we opvoedkampen in, waar er onophoudelijk een kampbeul heel luid op een appel kauwt terwijl hij in een bak chips staat te springen. Maar om te beginnen...

Is het tijd om de misofonisten hier even mee te pesten... gnagnagna