/https://cdn.pijper.io/2020/01/lR6CoYgPkkQC5Y1578302993.png)
De supermarkt: ook wel de hel op aarde
Als je bij de kassa komt, slaak je een zucht van verlichting, maar als er geen zelfscankassa is, begint de ellende eigenlijk pas
Je plaatst alles in sneltreinvaart op de band en gaat op zoek naar je portemonnee, een tas en redenen waarom je naar deze supermarkt bent gegaan.
Dan komt het moment van multitasking zoals je het niet vaak ziet. Betalen, inpakken, bonuskaart, scannen, glimlachen, de juiste antwoorden geven tijdens het kruisverhoor van de kassière.
Het zweet breekt je ondertussen uit.
MAAR, gelukkig is hij daar steeds vaker: de zelfscankassa.
Waar niemand in je aura komt:
En je alle tijd van de wereld hebt
Je zet rustig de tas op de speciaal daarvoor bedoelde plek (iets waar normale kassa's nog nooit van hebben gehoord), zoekt in je eigen tempo naar de benodigde passen en loopt nog een keer je lijstje langs om te checken of je echt alles hebt. Die controle, heerlijk.
En dan begint het hoogtepunt: je mag zelf alles scannen. Soms zelfs al IN de winkel!
Heel even is het alsof je weer 5 bent en je moeder dwingt om plastic appels en knakworsten af te rekenen aan jouw rekenmachine. Ehh, kassa.
Je onderdrukt nog net de neiging om zelf keihard piep te roepen.
Daarna pak je alles rustig in, of dat heb je tijdens het winkelen al gedaan, en het enige contact dat je misschien hoeft te hebben is in de vorm van een bemoedigende glimlach als een medewerker wordt opgeroepen om jouw aankopen te controleren. Binnen een mum van tijd sta je weer buiten, zonder ongemakkelijke sociale interacties en met de zekerheid dat je pinpas weer in je portemonnee zit en dat je geen brocolli op de band hebt laten liggen. En dat je niet weer per ongeluk eet smakelijk of welterusten hebt gezegd tegen de kassière.
Bedankt uitvinder van de zelfscankassa. Je bent een held
We menen het!